Niezwykle ciężko jest zlokalizować współrzędne tego uśmiechu.
Rozedrganie panujące wszędzie nie powinno pozwolić na to, jesienne nostalgie pogniecione w żółtość liści, chłodne autobusy i na wpół wymieszane zielone herbaty wypijane duszkiem nad krzywą ciszy.
Można się staczać myślowo, drążąc spojrzeniem wszystkie twarze, rozkładać je sobie na czynniki pierwsze, drugie i ostatnie, a na końcu właśnie układać liery w zdania, zdania w szepty, a szepty w krzyki. I krzyczeć gdzieś w przestrzeń. Na płaszczyźnie współbycia.
Jesteśmy tylko sumą oddechów.
Gdzieś pomiędzy tym wszystkim, stojąc na swoim kawałku pomarańczy, głęboko zaciągam się niebem.
Bodajże maj
Re Atum Chepri, stoj
czasem coś się musi w życiu wydarzyć ,żeby człowiek się całkowicie zmienił jest inne spojrzenie na siebie, ja takiego obrazu właśnie niestety doświadczyłam … jedno zdarzenie- i człowiek się zmienia.. więc tamte fotki mnie już są jakoby innej osoby,, innej przed wypadkiem, podanej od kogoś krwi…
Maila miałaś napisać …
zdjęcie z rękami makaranowymi i owocow-leśnymi bardzo mi się podoba.
fokle makaron jest kul.
nie wiem skąd to ‚Gdzieś pomiędzy tym wszystkim, stojąc na swoim kawałku pomarańczy, głęboko zaciągam się niebem.’ ale K R A D N Ę! (;
Siódme. Nie kradnij.
ja juz nic nie wiem.. to ty czy nie ty to?
Ja. Ja to napisałem ;D
no to co mi bezczelnie w głowie mącisz.. :c
Lubię to robić 😉
po pierwsz to: aaaaaa dready <3
a po drugie, z już lekkim uspokojeniem- ładnie się rozpisałeś, ładnie
Czy kursywa nie powinna sugerować, że txt jest zaczerpnięty skądś? 😉
nie-e! o tym decyduje znak cudzysłowia! a ja się dałam nabrać, że to Ty! a jak mi jeszcze powiedz, że to p. coehlo, to pójdę popełnić sepuku! ;]
Nie, nie … To ja 🙂
Dziękuję za porównanie do Paula 😉
Miłe to strasznie ;*
piotr, żebyśmy się jasno zrozumieli: nienawidzę p. coehlo ;]
No to mnie zabiłaś i leżę na podłodze 😉
Ale masz pełne prawo Go nienawidzić – mamy (jeszcze) wolny kraj 🙂
Ja osobiście uważam, że jest ciężki, ale przyswajalny …
Może sięgnij po ZAHIR i polubisz? Tak jak było ze mną … 😉
nie mam żadnego celu w tym, żeby go lubić ;] przeczytałam ze cztery książki, wystarczy, już więcej nie wracam.
Rozumiem 🙂
to i tak sporo, ja przeczytałam pół strony jednej i uznałam, że NIGDY WIĘCEJ. 😀
ale ja jestem plebsem i czytam tylko kryminały, które są z założenia literaturą klasy Z.
PC to stary pierdziel, który dobrze wykorzystuje swój wiek i swoje doświadczenia i swój talent. Te statystyki poczytalnośći to musi być talent. A jak wygląda drugie dno to wiedzą Ci wtajemniczeni.
że się tak pomądrzę trochę. 😛
folje: LUBIĘ TO!
piotr, zachwycasz mnie i zdumiewasz.
Miło mi i sympatycznie 😉