Izolacja

Przyczłapało, usiadło na przeciwko, drąży dziurę w klatce piersiowej. Wciska palce pod żebra myśląc, że oboje się przy tym dobrze bawimy. Pewnie szarpałoby za włosy, gdyby miało ręce. Izolacja powstaje w trakcie izolacji. 10 dni, 10 zdjęć, 10 zaleceń lekarskich i moje próba asymilcji z zastaną rzeczywistością, która swoim ryjem przez pierwsze dni próbuje rozszarpać moją klatkę piersiową.

Ale cała ta izolacja otworzyła mi oczy na społeczny problem występujący globalnie. Nie jest on niczym nowym, ale dopiero kiedy pojawia się w zasięgu wzroku i bliżej z nim obcowałem tym bardziej rosło we mnie poczucie beznadziejności, niesprawiedliwości i uczuć pochodnych, które próbowałem zrozumieć. Izolacja dotknęła mnie tylko na płaszczyźnie choroby i bez większych konsekwencji, ale gdyby zastanowić się głębiej sama Izolacja na świecie ma dużo szersze genezę i skutki. Doświadczamy izolacji na tle rasowym, seksualnym, wyznaniowym. Izolacja technologiczna, w dostępie do wiedzy, czy podstawowych rzeczy jak woda czy pokarm. To rzeczywistość bardzo naturalistyczna, wciśnięta bezczelnie w krajobraz za oknem i ciągle niepotrzebnie obecna. Dostrzegłem, że izolowanie jest wpisane w zwierzęcą naturę człowieka i choć nie chcę się z nią zgadzać nie pozostaje mi nic innego jak zrobić z własnej twórczości swego rodzaju manifest, intymną opowieść o byciu.