W Lublewie / Brzegiem Wyobraźni

W aktach historycznych po raz pierwszy wymieniono miejscowość w 1348 roku pod nazwą Grosse Lűblow.
W 1437 roku mieścił się tutaj majątek kaszubski.
Od 1568 roku do połowy XIX wieku wieś stanowiła lenno rodu Mach, a po wojnie całość przejął skarb państwa.

Dziś.
Aurelia kroiła pomarańczę bólu – a potem umarła na miłość.
Na parterze, linię pleców opierając o ciepły piec, zarumieniona Aurelia w kwadracie swoich dłoni list trzymała.
Parująca, jaśminowa herbata. Mruczący kot. Mała cisza. Wiatr.
Okna wiecznie były pozamykane, drzwi za duże, a słowa za brzydkie.

Ruszamy w niepełnym składzie z Wejherowa.
Każdy z prywatnie-osobistą latarką. Z kofeiną w plastikowej butelce.
Z naładowanymi akumulatorami w aparatch i nadzieją, że cała wyprawa naładuje też te akumulatory mentalne, aby idący nowy tydzień przetrwać.
W Lublewie, za sprawą mojej nieumiejętności czytania mapy, jesteśmy modnie spóźnieni, ale uśmiechnięci ;)
No i się zaczyna.
Okienko piwniczne w profesjonalny sposób przykryte jest kawałkiem materaca nieznanego pochodzenia. Podobnego pochodzenia jest rama okienna, kamień i żelazny pręt wbity w ziemię – które wylądowały w takim miejscu, abyśmy godnie i zachwoując zasady sawłarwiwru mogli wczołgać się do środka. Czołgaliśmy się jakby od niechcenia trochę, jakby przypadkiem – żeby czasem nikt nas nie zauważył i nie pomyślał sobie, że tak bardzo nam zależy na wejściu do środka.
Możnaby rzec, że tak naprawdę to cała nasza czwórka wpadła tym, źle zabezpieczonym okienkiem, do tej ciemnej piwnicy ;)
Po wpadnięciu okazało się, że w środku rewelacja !!!
Zazwyczaj, kończąc zdjęcia w tego typu przybytkach „almodóvarowskich orgazmów ocznych”, odczuwałem niedosyt. A tu proszę, aż mi się wylewało …
I cóż tu więcej mówić … ?

14 thoughts on “W Lublewie / Brzegiem Wyobraźni

  1. Kiedy zostały zrobione te zdjęcia?
    Parę lat temu mieszkali tam jeszcze ludzie… A teraz widzę, że wewnątrz to kompletna ruina. Obecny właściciel chyba nie za bardzo spieszy się z remontem… Jeszcze jedna zima, brak ogrzewania i nie będzie szans na jakiekolwiek odrestaurowanie tego pałacu. Szkoda!

  2. zdjęcia super Ci wyszły co prawda czegoś mi w nich brakuję ale i tak są super

    I nie wyjechaliśmy z kofeiną w plastikowej butelce tylko z colą proszę kolegi no chyba że w kieszeni miałeś ukrytą kofeinę któż to tam wie

  3. a nie wiesz co ten kupujący ma zamiar z tym miejscem zrobić?zresztą cokolwiek by nie zrobił dobrze że nie popadnie w ruinę jak to często bywa.

  4. szkoda że takim miejscem się mało kto interesuje i tylko niszczeje.No chyba że ma ktoś coś zamiar zrobić z tym pałacykiem.Kurcze strzelisz pare fot a mi wyobraznia pracuje idz ty:-).te filary są fajne

    1. No właśnie interesuje.
      Tydzień temu znalazłem się tam przypadkiem i lokalny cieć pilnujący zakładów PGRowskich na przeciw mówił, że pałacyk jest już sprzedany i mają remontować. Dlatego tak szybko lecieliśmy wszyscy, żeby foty porobić :)

  5. Aaaaaaaaaaa ! piękne miejsce – szkoda że nie mogłem być z wami :/ czy już wspominałem że was nie lubię :P – te niebieskie fotele z tą kanapą rewelacja !!!! aż proszą się o bardziej intymną sesje :)

  6. rzeczywiscie wnętrze nie pokrywa się z tym co widać na zewnątrz.gdyby tak to odrestaurować to byłaby rewelacja.A to co widze na zdjęciach ma takowy potencjał.

Comments are closed.