Leria Valeria na Niebiesko

I sumiennie obiecałem sobie i wszystkim obecnym i nieobecnym, na jednym kolanie przyklękając podczas rozlewania wódki prezentowej na ławce w sopockim podwórku przy Monciaku i z szarfą żałobną przewieszoną przez ramię (która niejako w prezencie z podpisami wariatów moich z okazji czerwca), że gdy będzie czasu więcej i ochot powłóczyście wszelakich, to powychodzę z jakichś tam zaległości fotograficznych co się nagromadziły w trakcie. Czasu więcej wcale nie ma, ale chęci powłóczyste poprzylepiały się do oczu, więc jest powychodzenie ;) Leria już gościła w moich internetach – gości ponownie…